Cartibag (Bagian 1)

Ku Iwan Rudi Setiawan



Carita ieu asli pangalaman sim kuring dina nuju bulan puasa puluhan taun katukang, maklum keur meumeujeuhna kumincir. Ditulis dina kolom ieu mugia sing janten ngahibur anu pentingna mah sing jadi palajaran anu aya hargaan.

Urang guar baenya carita anu kahiji, geus nincak umur badag mah geuing kolot teh mere omber ka budakna, henteu siga keur budak mani di talingakeun sagala paripolah teh. Tah kuring oge kitu, pura-pura siga anu heuheuh kacapean balik kuliah. Ninggali kuring kitu auh kolot teh meureun karunyaeun " Ari cape mah atuh Buka, we." ceuk kolot. Omongan kolot kitu teh teu dililakeun leguk-leguk nginum cai bari luak lieuk bisi aya lanceuk jeung adi ninggalikeun. Tapi sanajan aya oge geus boga 'Jampe" Bela dirina. Nya eta "Gawe otak leuwih cape batan gawe awak"
Ti mimiti harita puasa kuring mimiti sok bolong-bolong tara pol, ngan biasa ari keur anu diimah mah nyangkana teh puasa we.

Hiji Carita jam 12-an meureun beuteung asa meureut , lapar kacida anu tung-tungna blus weh ka warung sangu "Mang Ena" bari rada era. Atuh timimiti barang blus asup kawarung teh teupati luak lieuk, kedewek kedewek weh meakeun sangu na piring.

Saenggeus beres ngaberesihan sangu na piring sirah kuring cengkat, Na ari pas cengkat hareupeun pisan teh adi keur dahar. Kuring ambek bari ngomong "Ari maneh keur naon didieu? "
"Maneh keur naon?" tembal adi, emhhhh gusti kuring leungit harga diri.

Komentar

1. Joe Rig Zaryan
Hahaha, matak gé, ari tuang téh kedah luak lieuk.

2. Iwan Rudi Setiawan
Nyaeta isin bade luak lieuk teh

3. Irfan Arifuddin
Hihihi.... ari sugan teh Ki Lurah mah teu ngalaman nu model kieu...

4. Joe Rig Zaryan
Maksad téh ngalieuk ka sim kuring, teras nawisan.

5. Ibu Ade
heuheuheuheuheuheu............, teng magrib adi jeung lanceuk ngariung milu buka puasa....teu aya kaera........

6. Vitman Muhammad Fahry
ari sugan teh lurah urang teh jalmi bageur..gkgkgkgkgkk